หน่วยงาน | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย |
นักวิจัย | สุวิทย์ บุณยวานิชกุล / สมชาย พวงเพิกศึก / โกวิท ศตวุฒิ / สนอง จุลกะทัพพะ / พรชัย ชัยปิยะพร / ชินเทพ เพ็ญชาติ / ธงชัย สิงสังวรณ์ / นวลจันทร์ จั่นจินดา |
ผู้ให้ทุน | ศูนย์เทคโนโลยีโลหะและวัสดุแห่งชาติ สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ |
ระยะเวลาวิจัย | 17 สิงหาคม 2544 ถึง 17 ธันวาคม 2545 |
บทคัดย่อ |
|
|
|
รถเกษตรกร เป็นรถเอนกประสงค์ของเกษตรไทยซึ่งมีการผลิตและใช้งานกันมายาวนานกว่า 40 ปี โดยเริ่มจากโรงงานเล็กๆ ในท้องที่ชนบท และแพร่หลายออกไปจนกระทั่วมีการจัดตั้งเป็นโรงงานผลิตเป็นการเฉพาะต่อๆมา ประมาณการว่ามีรถเกษตรกรใช้งานอยู่ทั้งหมดทั่วประเทศประมาณ 112,150 คัน การผลิตรถเกษตกรในปัจจุบันยังคงเป็นลักษณะ ยาวตัด-สั้นต่อ ทั้งนี้เพราะผู้ผลิตขาดความรู้ทางด้านวิศวกรรมยานยนต์และสร้างรถเกษตรกรขึ้น มาโดยลอกเลียนแบบรถยนต์ต่างๆ ที่คนพบเห็น รวมทั้งการนำเอาอะไหล่เก่าของรถยนต์มาใช้จึงยิ่งทำให้เพิ่มขีดจำกัดในการ สร้างให้ถูกต้องมากยิ่งขึ้น ผลที่เกิดขึ้นก็คือขาดการพัฒนาที่ถูกต้อง ซึ่งพบเห็นได้ทั่วไปคือเป็นความสวยงามของตัวรถและกะบะ เพิ่มขนาดของรถกะบะเพื่อให้บรรทุกได้มากขึ้น เพิ่มความเร็วของรถโดยไม่ปรับปรุงช่วงล่าง เป็นต้น คณะผู้วิจัยได้เห็นปัญหาและอุปสรรคต่างๆที่เกิดขึ้น จึงได้พิจารณาที่จะทำการปรับปรุงการออกแบบเพื่อให้สามารถได้รถต้นแบบที่ถูก ต้องตามหลักวิชาวิศวกรรมยานยนต์ โดยทั้งนี้จะยังคงเอกลักษณ์หลายๆประการของรถเกษตรกรดั้งเดิมไว้บ้างเพื่อมิ ให้เกิดปัญหาในกระบวนการผลิตและจำหน่ายมากนัก ต่อเมื่อรถต้นแบบได้พิสูจน์ให้เห็นถึงข้อดีต่างๆ เป็นที่ประจักษ์แก่เกษตรกรโดยทั่วไปแล้ว เชื่อว่าการพัฒนารถเกษตรให้ดียิ่งๆขึ้นในด้านต่างๆ จะเป็นไปอย่างถูกต้องเหมาะสม |